Grimdalf

Oto Grimdalf zwany przez wrogów "chciwcem". O tak Grimdalf zbierał różne małe, złote, świecące cudeńka. Wśród przyjaciół uchodził za skromnego, mądrego, leciwego czarodzieja. W rzeczywistości świetnie ukrywał swą prawdziwą naturę. Grimdalf maniakalnie pożądał szlachetnych kruszców, drogich kamieni i kunsztownych błyskotek. Organizował zbrojne wyprawy. Do udziału w nich kuisł krasnoludzkich ochotników skarbami i chwałą, gdy w rzeczywistości szedł zdobyć srebrny inkrustowany kolczyk, pęknięty pierścień ze srebra i takie tam drobiazgi. Zwykle kompani wracali potrubowani i z pustymi kieszeniami. Podczas jednej z takich przygód mag spotkał na swej drodze niziołka Bloba Błaginsa. Blob posiadał prosty złoty magiczny pierścień, który przykuł uwagę Grimdalfa. Od chwili spotkania niziołka czarodziej myślał tylko o tym jak zdobyć ten cudowny pierścień. Najpierw nasłał na Bloba nikczemnego i tępego stwora Gołąba jednak ten zawiódł. Spił się w karczmie i został po awanturze uprowadzony przez zielonoskórych, wrednych orków. Orkowie zabrali swą ofiarę do czarnej twierdzy. Tam stwora torturował sam mroczny władca Psauron Lombard, znawca i kolekcjoner kunsztownej, drogiej biżuterii. Gołąb powiedział mu o pierścieniu. Władca mroku wysłał po błyskotkę najlepszych czarnych oprychów, którzy udali się wprost do domu Bloba Błaginsa. Grimdalf jednak ich ubiegł i porwał bratanka Bloba, młodego Frola wraz z pierścieniem. Bloba odesłał niby z troski do domu starców "Młodości Dal", w którym zarządzał pyszny i przemądrzały Elf Elrad - tłumaczenie z elfickiego "Pełen Rad". Tak rozpoczęła się epicka przygoda, w której miało wziąć udział dziewięciu śmiałych krasnoludów. Niziołek Frolo niestety przed skompletowaniem drużyny przypadkowo spadł w przepaść nieopodal domu Grimdalfa i słuch o nim zaginał.