Brytyjska armata dwufuntowa / British QF 2pdr AT Gun

Armata dwufuntowa weszła do seryjnej produkcji w 1936. Miała być działkiem przeznaczonym dla oddziałów piechoty jednak okazła się zbyt ciężka w transporcie i ostatecznie weszła w skład regimentów arytlerii przeciwpancernej. Działo wystrzeliwywało pociski o masie 2,1 do 2,6 funta. Mogło prowadzić ostrzał poziomy w zakresie 360 stopni. W początkowym okresie II wojny światowej dwufuntówka była działem bardzo nowoczesnym. Na polu walki sprawowała się lepiej niż konstrukcje tej samej klasy używane przez armie niemiecką czy radziecką. Skuteczność działa w czasie walki z jednostkami piechoty lub bateriami wrogiej artylerii była ograniczona. Powodem był brak możliwości wystrzelenia pocisków odłamkowych. Gdy na polu walki pojawiły się mocniej opancerzone wersje pojazdów pancernych takich Panzer III czy Panzer IV nie wspominając juz o potężniejszych maszynach działo dwufuntowe przestało być skuteczną bronią ppanc. W 1942 roku zostało zastąpione przez armatę sześciofuntową. Działa dwufuntowe do końca wojny montowane były w brytyjskich samochodach pancernych.