Królowa pustkowi / Queen of Wastelands

Oto pozostałości po świecie, który jest naszym domem. Świecie którym powinniśmy się opiekować. A jednak zawiedliśmy samych siebie oraz kolejne pokolenia naszych potomków. Nasz dom zniszczony przez okrutną i bezmyślnie prowadzoną wojnę. Światowym liderom nie zależało na szybkim zażegnaniu kryzysu w jego początkowej fazie. Wezbrana fala wojennej pożogi zalewała kraj po kraju, kontynent po kontynencie, wyspę po wyspie. W pewnym momencie skala przemocy i zniszczeń wymknęła się spod kontroli. Miasta zamieniły się w sterty ruin, a ziemia stała się jednym wielkim kurhanem ludzkości. W tej wojnie nie było zwycięzców byli tylko przegrani. My wszyscy. Kultura, technika cofnęły się do poziomu epoki kamienia łupanego. Teraz pozostały nam jedynie ruiny niegdyś tłumnie zamieszkałych metropolii oraz prześladujące nas duchy z przeszłości. Dzieła rąk i umysłu człowieka zostały bezmyślnie zniszczone w ułamku sekundy przez bezsensowne okrucieństwo i niszczycielskie zapędy. Wojna to dzieło ludzi. Ludzi, którzy nie potrafią poskromić własnych często chorych ambicji politycznych i innych wypaczonych apetytów. Tacy ludzie kaleczą idee człowieczeństwa. Tacy ludzie prą do wojny i narażają własny naród na niepotrzebną śmierć, głód lub ubóstwo. Tacy ludzie  nie zasługują na przywilej rządzenia. Tacy ludzie niczym nowotwór powinni zostać usuwani z łona zdrowego organizmu. Jako ludzkość nie możemy dopuścić, aby podobna wizja zagłady, upodlenia nas samych kiedykolwiek miała szansę się ziścić. Szkoda stracić w jednej chwili to wszystko nad czym ciężko pracowały wcześniejsze pokolenia.