Ponad szeregami
wojowników sterczą szpice długich ostrzy. Falanga elfów
nadchodzi w tumanach kurzu. Wojownicy dostrzegają zbliżających się wrogów.
Długie elfie włócznie pierwszych szeregów jednocześnie opadają w dół tworząc
najeżony ostrzami mur. Każdy elf do piersi przyciska tarczę i czeka na
nadbiegających przeciwników. Kapitan szlachetnych Elfów wznosi w górę miecz.
Daje sygnał do zadania pchnięcia. Część nadbiegającego motłochu nadziewa się na
sztorce ostrych włóczni. Reszta daje radę
przebić się do pierwszego szeregu włóczników by zadać cios, jednak większość
z nich upada od pchnięć kolejnych szeregów falangi. Szarża na oddział
włóczników kończy się sromotną porażką. Pozostali przy życiu atakujący uciekają
w popłochu, a ranni błagają o zwycięzców
o litość. Bezskuteczne są ich wołania, bo Elfy Wysokiego Rodu nie znają
litości, szczególnie jeżeli walczą z leśnymi elfami, których uważają za zwykły
zbuntowany plebs. Gdy rozbity wróg znika za horyzontem, włócznicy wycierają
białymi chustami zakrwawione włócznie. Trębacz odgrywa krótki hymn ku chwale
poległych i regiment włóczników powoli rusza w kierunku alabastrowych wież
książęcego pałacu by odebrać zasłużone honory.
 |
| Elf Wysokiego Rodu - Włócznik |
 |
| Elf Wysokiego Rodu - Włócznik
|
 |
| Elf Wysokiego Rodu - Włócznik
|
 |
| Elf Wysokiego Rodu - Włócznik
|
 |
| Oddział Włóczników - Elfy Wysokiego Rodu |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz