Łucznik Haradrimów / Haradrim archer

Do skąpanej w słonecznym żarze wsi przybył herold wieszcząc słowa wielkiego Suladana. Wojna, którą ogłaszał od dawna prorok właśnie nadeszła. Wcześniej zmoblizowane wojska Haradu maszerowały mozolnie z głębi pustyni w kierunku żyznych ziem i lasów znajdujących się na granicy z Gondorem. Zemsta za zatargi graniczne i upokorzenia z przeszłości miała się spełnić właśnie teraz. Rzecznik Saurona wezwał zaprzyjaźnionych Haradrimów do udziału w ostatecznej wojnie z mieszkańcami zachodu, elfami i krasnoludami. Omamieni perspektywą zdobycia ogromnych łupów oraz zajęcia żyznych ziem wodzowie Haradu podjęli jedyną według nich słuszną decyzję. Sojusz z orkami, trollami i goblinami Saurona nie stanowił dla nich problemu. Harad od zarania dziejów był rządzony silną reką przez okrutnych pustynnych królów, którzy kompletnie nie liczyli się z głosem swych poddanych. Niewolnictwo w Haradzie było na porządku dziennym, a wszystkie powstania niewolników jak dotąd zostały krwawo i brutalnie stłumione. Ze względu na bardzo ciężkie warunki życia i wszechobecną biedę setki mężczyzn wyruszyły na wojnę marząc o poprawie bytu i statusu swych rodzin. Wojna Saurona dawała Haradrimom nowe perspektywy oraz raz na zawsze miała odmienić losy synów pustyni.